⒈ 超尘出俗。
引明 徐复祚 《投梭记·闺叙》:“元氏 縹风 态軼尘。”
(1)(动)超越。(2)(动)散失:~群|~事。
(1)(名)尘土;附在器物上或飞扬着的细土:除~器|一~不染。(2)(名)尘世:红~|~俗。