梁liáng父fù吟yín--杨yáng维wéi桢zhēn
步bù出chū齐qí城chéng门mén,,上shàng陟zhì独dú乐lè峰fēng。。梁liáng父fù昂áng雉zhì堞dié,,荡dàng阴yīn夷yí鬣liè封fēng。。齐qí国guó杀shā三sān士shì,,杵chǔ臼jiù不bù能néng雄xióng。。所suǒ以yǐ梁liáng父fù吟yín,,感gǎn叹tàn长zhǎng笑xiào翁wēng。。吁xū嗟jiē长zhǎng笑xiào翁wēng,,相xiāng汉hàn起qǐ伏fú龙lóng。。关guān张zhāng比bǐ疆jiāng治zhì,,将jiāng相xiāng俱jù和hé同tóng。。上shàng帝dì弃qì炎yán祚zuò,,将jiāng星xīng堕duò营yíng中zhōng。。抱bào膝xī和hé梁liáng父fù,,梁liáng父fù生shēng悲bēi风fēng。。
梁父吟。元代。杨维桢。步出齐城门,上陟独乐峰。梁父昂雉堞,荡阴夷鬣封。齐国杀三士,杵臼不能雄。所以梁父吟,感叹长笑翁。吁嗟长笑翁,相汉起伏龙。关张比疆治,将相俱和同。上帝弃炎祚,将星堕营中。抱膝和梁父,梁父生悲风。