悯mǐn旱hàn诗shī--朱zhū瞻zhān基jī
亢kàng阳yáng久jiǔ不bù雨yǔ,,夏xià景jǐng将jiāng及jí终zhōng。。禾hé稼jià纷fēn欲yù槁gǎo,,望wàng霓ní切qiè三sān农nóng。。祠cí神shén既jì无wú益yì,,老lǎo壮zhuàng忧yōu忡chōng忡chōng。。灊qián粥zhōu不bù得dé继jì,,何hé以yǐ至zhì岁suì穷qióng。。予yǔ为wèi兆zhào民mín主zhǔ,,所suǒ忧yōu与yǔ民mín同tóng。。仰yǎng首shǒu瞻zhān紫zǐ微wēi,,吁xū天tiān抒shū精jīng忠zhōng。。天tiān德dé在zài发fā育yù,,岂qǐ忍rěn民mín瘝guān痾ē。。施shī霖lín贵guì及jí早zǎo,,其qí必bì昭zhāo感gǎn通tōng。。翘qiào跂qí望wàng有yǒu淹yān,,冀jì以yǐ苏sū疲pí癃lóng。。
悯旱诗。明代。朱瞻基。亢阳久不雨,夏景将及终。禾稼纷欲槁,望霓切三农。祠神既无益,老壮忧忡忡。灊粥不得继,何以至岁穷。予为兆民主,所忧与民同。仰首瞻紫微,吁天抒精忠。天德在发育,岂忍民瘝痾。施霖贵及早,其必昭感通。翘跂望有淹,冀以苏疲癃。