友yǒu松sōng亭tíng代dài松sōng语yǔ--戴dài复fù古gǔ
从cóng来lái岩yán壑hè守shǒu孤gū踪zōng,,岂qǐ料liào移yí归guī宝bǎo籞yù中zhōng。。幸xìng在zài交jiāo游yóu一yī人rén数shù,,愿yuàn勤qín培péi植zhí百bǎi年nián功gōng。。朱zhū门mén纵zòng有yǒu三sān千qiān客kè,,青qīng眼yǎn毋wú忘wàng十shí八bā公gōng。。根gēn本běn既jì深shēn枝zhī叶yè茂mào,,相xiāng期qī直zhí上shàng碧bì霄xiāo中zhōng。。
友松亭代松语。宋代。戴复古。从来岩壑守孤踪,岂料移归宝籞中。幸在交游一人数,愿勤培植百年功。朱门纵有三千客,青眼毋忘十八公。根本既深枝叶茂,相期直上碧霄中。