送sòng僧sēng晚wǎn容róng--曾céng巩gǒng
飞fēi光guāng无wú停tíng芳fāng岁suì阑lán,,群qún阳yáng不bù行xíng寒hán气qì动dòng。。疏shū篁huáng有yǒu韵yùn窗chuāng含hán雪xuě,,重zhòng幕mù无wú温wēn笔bǐ栖qī冻dòng。。萧xiāo条tiáo山shān草cǎo叶yè始shǐ枯kū,,绰chuò约yuē江jiāng梅méi蕊ruǐ先xiān弄nòng。。无wú人rén为wèi我wǒ取qǔ酒jiǔ斟zhēn,,有yǒu客kè来lái前qián乞qǐ诗shī送sòng。。多duō情qíng为wèi客kè不bù能néng已yǐ,,卷juǎn纸zhǐ连lián书shū笔bǐ锋fēng纵zòng。。七qī言yán百bǎi字zì拙zhuō且qiě卑bēi,,俗sú眼yǎn方fāng憎zēng汝rǔ休xiū重zhòng。。
送僧晚容。宋代。曾巩。飞光无停芳岁阑,群阳不行寒气动。疏篁有韵窗含雪,重幕无温笔栖冻。萧条山草叶始枯,绰约江梅蕊先弄。无人为我取酒斟,有客来前乞诗送。多情为客不能已,卷纸连书笔锋纵。七言百字拙且卑,俗眼方憎汝休重。