晴qíng登dēng北běi城chéng--文wén同tóng
积jī雨yǔ已yǐ逾yú月yuè,,久jiǔ妨fáng于yú此cǐ行xíng。。云yún山shān劳láo梦mèng想xiǎng,,风fēng日rì幸xìng晴qíng明míng。。常cháng爱ài往wǎng来lái处chù,,尽jǐn皆jiē苔tái藓xiǎn生shēng。。一yī壕háo新xīn草cǎo木mù,,强qiáng半bàn不bù知zhī名míng。。
晴登北城。宋代。文同。积雨已逾月,久妨于此行。云山劳梦想,风日幸晴明。常爱往来处,尽皆苔藓生。一壕新草木,强半不知名。