峡xiá山shān寺sì--白bái玉yù蟾chán
重zhòng楼lóu复fù屋wū枕zhěn层céng崖yá，，想xiǎng有yǒu残cán碑bēi锁suǒ翠cuì苔tái。。但dàn见jiàn苍cāng山shān如rú壁bì立lì，，不bù知zhī绿lǜ水shuǐ自zì何hé来lái。。岩yán花huā满mǎn眼yǎn红hóng而ér紫zǐ，，谷gǔ鸟niǎo呼hū名míng去qù复fù回huí。。便biàn欲yù买mǎi舟zhōu从cóng此cǐ隐yǐn，，岂qǐ惟wéi一yī处chù子zi陵líng台tái。。
峡山寺。宋代。白玉蟾。重楼复屋枕层崖，想有残碑锁翠苔。但见苍山如壁立，不知绿水自何来。岩花满眼红而紫，谷鸟呼名去复回。便欲买舟从此隐，岂惟一处子陵台。