用yòng四sì明míng刘liú聘pìn郡jùn古gǔ风fēng四sì韵yùn赋fù唐táng律lǜ--曹cáo彦yàn约yuē
错cuò落luò珠zhū玑jī满mǎn袖xiù倾qīng,,百bǎi年nián初chū见jiàn愧kuì生shēng平píng。。人rén从cóng伊yī傅fù平píng头tóu数shù,,句jù似shì阴yīn何hé彻chè骨gǔ清qīng。。惠huì我wǒ善shàn邻lín天tiān有yǒu意yì,,惜xī君jūn横héng道dào世shì无wú情qíng。。曲qū终zhōng狗gǒu尾wěi那nà能néng续xù,,欲yù附fù曹cáo刘liú万wàn古gǔ名míng。。
用四明刘聘郡古风四韵赋唐律。宋代。曹彦约。错落珠玑满袖倾,百年初见愧生平。人从伊傅平头数,句似阴何彻骨清。惠我善邻天有意,惜君横道世无情。曲终狗尾那能续,欲附曹刘万古名。