喜xǐ翟dí颖yǐng先xiān辈bèi至zhì有yǒu感gǎn--宋sòng祁qí
门mén下xià客kè逾yú落luò,,胡hú为wèi君jūn见jiàn从cóng。。坠zhuì馀yú仍réng顾gù甑zèng,,寒hán罢bà始shǐ知zhī松sōng。。休xiū计jì流liú光guāng迈mài,,聊liáo欣xīn此cǐ地dì逢féng。。已yǐ甘gān漂piào似shì梗gěng,,宁níng止zhǐ哑yǎ如rú钟zhōng。。仕shì路lù惟wéi希xī退tuì,,乡xiāng评píng幸xìng见jiàn容róng。。病bìng偷tōu它tā日rì壮zhuàng,,衰shuāi作zuò长zhǎng年nián慵yōng。。世shì态tài同tóng波bō荡dàng,,交jiāo情qíng敌dí酒jiǔ浓nóng。。好hǎo坚jiān归guī去qù约yuē,,相xiāng伴bàn老lǎo三sān封fēng。。
喜翟颖先辈至有感。宋代。宋祁。门下客逾落,胡为君见从。坠馀仍顾甑,寒罢始知松。休计流光迈,聊欣此地逢。已甘漂似梗,宁止哑如钟。仕路惟希退,乡评幸见容。病偷它日壮,衰作长年慵。世态同波荡,交情敌酒浓。好坚归去约,相伴老三封。