御yù街jiē行xíng((无wú题tí))--辛xīn弃qì疾jí
阑lán干gàn四sì面miàn山shān无wú数shù。。供gōng望wàng眼yǎn、、朝cháo与yǔ暮mù。。好hǎo风fēng催cuī雨yǔ过guò山shān来lái,,吹chuī尽jǐn一yī帘lián烦fán暑shǔ。。纱shā厨chú如rú雾wù,,簟diàn纹wén如rú水shuǐ,,别bié有yǒu生shēng凉liáng处chù。。冰bīng肌jī不bù受shòu铅qiān华huá污wū。。更gèng旎nǐ旎nǐ、、真zhēn香xiāng聚jù。。临lín风fēng一yī曲qū最zuì妖yāo娇jiāo,,唱chàng得dé行xíng人rén且qiě住zhù。。藕ǒu花huā都dōu放fàng,,木mù犀xī开kāi后hòu,,待dài与yǔ剩shèng鸾luán去qù。。
御街行(无题)。宋代。辛弃疾。阑干四面山无数。供望眼、朝与暮。好风催雨过山来,吹尽一帘烦暑。纱厨如雾,簟纹如水,别有生凉处。冰肌不受铅华污。更旎旎、真香聚。临风一曲最妖娇,唱得行人且住。藕花都放,木犀开后,待与剩鸾去。