吴wú宫gōng怨yuàn--张zhāng籍jí
吴wú宫gōng四sì面miàn秋qiū江jiāng水shuǐ,,江jiāng清qīng露lù白bái芙fú蓉róng死sǐ。。吴wú王wáng醉zuì后hòu欲yù更gèng衣yī,,
座zuò上shàng美měi人rén娇jiāo不bù起qǐ。。宫gōng中zhōng千qiān门mén复fù万wàn户hù,,君jūn恩ēn反fǎn覆fù谁shuí能néng数shù。。
君jūn心xīn与yǔ妾qiè既jì不bù同tóng,,徒tú向xiàng君jūn前qián作zuò歌gē舞wǔ。。茱zhū萸yú满mǎn宫gōng红hóng实shí垂chuí,,
秋qiū风fēng袅niǎo袅niǎo生shēng繁fán枝zhī。。姑gū苏sū台tái上shàng夕xī燕yàn罢bà,,他tā人rén侍shì寝qǐn还hái独dú归guī。。
白bái日rì在zài天tiān光guāng在zài地dì,,君jūn今jīn那nà得dé长zhǎng相xiāng弃qì。。
吴宫怨。唐代。张籍。吴宫四面秋江水,江清露白芙蓉死。吴王醉后欲更衣,座上美人娇不起。宫中千门复万户,君恩反覆谁能数。君心与妾既不同,徒向君前作歌舞。茱萸满宫红实垂,秋风袅袅生繁枝。姑苏台上夕燕罢,他人侍寝还独归。白日在天光在地,君今那得长相弃。