善shàn福fú精jīng舍shě秋qiū夜yè迟chí诸zhū君jūn--韦wéi应yīng物wù
广guǎng庭tíng独dú闲xián步bù,,夜yè色sè方fāng湛zhàn然rán。。丹dān阁gé已yǐ排pái云yún,,皓hào月yuè更gèng高gāo悬xuán。。
繁fán露lù降jiàng秋qiū节jié,,苍cāng林lín郁yù芊qiān芊qiān。。仰yǎng观guān天tiān气qì凉liáng,,高gāo咏yǒng古gǔ人rén篇piān。。
抚fǔ己jǐ亮liàng无wú庸yōng,,结jié交jiāo赖lài群qún贤xián。。属shǔ予yǔ翘qiào思sī时shí,,方fāng子zi中zhōng夜yè眠mián。。
相xiāng去qù隔gé城chéng阙quē,,佳jiā期qī屡lǚ徂cú迁qiān。。如rú何hé日rì夕xī待dài,,见jiàn月yuè三sān四sì圆yuán。。
善福精舍秋夜迟诸君。唐代。韦应物。广庭独闲步,夜色方湛然。丹阁已排云,皓月更高悬。繁露降秋节,苍林郁芊芊。仰观天气凉,高咏古人篇。抚己亮无庸,结交赖群贤。属予翘思时,方子中夜眠。相去隔城阙,佳期屡徂迁。如何日夕待,见月三四圆。