遣qiǎn兴xìng--孟mèng郊jiāo
弦xián贞zhēn五wǔ条tiáo音yīn,,松sōng直zhí百bǎi尺chǐ心xīn。。贞zhēn弦xián含hán古gǔ风fēng,,直zhí松sōng凌líng高gāo岑cén。。
浮fú声shēng与yǔ狂kuáng葩pā,,胡hú为wèi欲yù相xiāng侵qīn。。
遣兴。唐代。孟郊。弦贞五条音,松直百尺心。贞弦含古风,直松凌高岑。浮声与狂葩,胡为欲相侵。