古gǔ风fēng其qí五wǔ十shí一yī--李lǐ白bái
殷yīn後hòu乱luàn天tiān纪jì。。楚chǔ怀huái亦yì已yǐ昏hūn。。夷yí羊yáng满mǎn中zhōng野yě。。菉lù葹shī盈yíng高gāo门mén。。比bǐ干gàn谏jiàn而ér死sǐ。。屈qū平píng窜cuàn湘xiāng源yuán。。虎hǔ口kǒu何hé婉wǎn娈luán。。女nǚ媭xū空kōng婵chán媛yuàn。。彭péng咸xián久jiǔ沦lún没méi。。此cǐ意yì与yǔ谁shuí论lùn。。
古风其五十一。唐代。李白。殷後乱天纪。楚怀亦已昏。夷羊满中野。菉葹盈高门。比干谏而死。屈平窜湘源。虎口何婉娈。女媭空婵媛。彭咸久沦没。此意与谁论。