满mǎn庭tíng芳fāng--刘liú颉jié
满庭芳。宋代。刘颉。莺老梅黄,水寒烟淡,断香谁与添温。宝缸初上,花影伴芳尊。细细轻帘半卷,凭阑对、山色黄昏。人千里,小楼幽草,何处梦王孙。十年,羁旅兴,舟前水驿,马上烟村。记小亭香墨,题恨犹存。几夜江湖旧梦,空凄怨、多少销魂。归鸦被,角声惊起,微雨暗重门。