玉yù楼lóu春chūn--高gāo观guān国guó
玉楼春。宋代。高观国。多时不踏章台路。依旧东风芳草渡。莺声唤起水边情,日影炙开花上雾。谢娘不信佳期误。认得马嘶迎绣户。今宵翠被不春寒,只恐香秾春又去。