玉yù楼lóu春chūn--晏yàn几jǐ道dào
玉楼春。宋代。晏几道。清歌学得秦娥似。金屋瑶台知姓字。可怜春恨一生心,长带粉痕双袖泪。从来懒话低眉事。今日新声谁会意。坐中应有赏音人,试问回肠曾断未。