春chūn夕xī寓yù兴xìng--刘liú兼jiān
春夕寓兴。唐代。刘兼。忘忧何必在庭萱,是事悠悠竟可宽。酒病未能辞锦里,春狂又拟入桃源。风吹杨柳丝千缕,月照梨花雪万团。闲泥金徽度芳夕,幽泉石上自潺湲。