暑shǔ日rì题tí道dào边biān树shù--王wáng毂gǔ
暑日题道边树。唐代。王毂。火轮迸焰烧长空,浮埃扑面愁朦朦。羸童走马喘不进,忽逢碧树含清风。清风留我移时住,满地浓阴懒前去。却叹人无及物功,不似团团道边树。