去qù妇fù怨yuàn--戴dài叔shū伦lún
去妇怨。唐代。戴叔伦。出户不敢啼,风悲日凄凄。心知恩义绝,谁忍分明别。下坂车辚辚,畏逢乡里亲。空持床前幔,却寄家中人。忽辞王吉去,为是秋胡死。若比今日情,烦冤不相似。