泾jīng渭wèi扬yáng清qīng浊zhuó--吕lǚ牧mù
泾渭扬清浊。唐代。吕牧。泾渭横秦野,逶迤近帝城。二渠通作润,万户映皆清。明晦看殊色,潺湲听一声。岸虚深草掩,波动晓烟轻。御猎思投钓,渔歌好濯缨。合流知禹力,同共到沧瀛。