次cì文wén长zhǎng老lǎo--杨yáng公gōng远yuǎn
次文长老。宋代。杨公远。久向人间脱俗缘,了无罣碍度年年。一尘不惹菩提树,四大俱空兜率天。閒爇篆香供鼻观,静翻贝叶养心田。推敲对景清吟处,应是浑无蔬笋篇。