后hòu乐lè堂táng--李lǐ处chù权quán
后乐堂。宋代。李处权。去尽水鸥水照空,群山濯玉有无中。乱来更觉心情减,佳处犹欣臭味同。喜有清樽对雌霓,惭无健笔继雄风。此行会见承平否,岁晚飘零已秃翁。