浸jìn碧bì亭tíng月yuè夜yè--葛gé绍shào体tǐ
浸碧亭月夜。宋代。葛绍体。夜半横空一片云,云边明月带疎星。松关露重惊飞鹊,荷渚风轻低度萤。粟缀嫩黄怀老圃,酒篘新绿见虚亭。秋吟不作相思调,许我西湖伴醉醒。