自zì君jūn山shān还hái岳yuè阳yáng--孔kǒng武wǔ仲zhòng
自君山还岳阳。宋代。孔武仲。云山深处望潇湘,岩石沈沈已夕阳。却整舟帆凌浩渺,回看城郭似家乡。挥戈径欲回羲驭,散发今知出吕梁。不是浮休动归兴,对眠犹可借禅床。