晓xiǎo意yì--林lín景jǐng熙xī
晓意。宋代。林景熙。僧钟觉曙鸟,纷飞弄林光。宿云渐离石,我起开秋房。南山忽入几,相对各老苍。我老几何年,山曾见鸿荒。流泉送日月,危石支兴亡。问山山无言,啼猿起前冈。