挽wǎn座zuò主zhǔ吴wú倅cuì--许xǔ月yuè卿qīng
挽座主吴倅。宋代。许月卿。菊翁去后菊园荒,寿不如花尽自香。进学解成谁贝锦,题舆字湿已黄粱。众流出壑三秋暮,明月照松千仞罔。冷落僧炉数间屋,但留名节付贤郎。