秋qiū心xīn--钱qián钟zhōng书shū
秋心。近现代。钱钟书。树喧虫默助凄寒,一掬秋心揽未安。指顾江山牵别绪,流连风月逗忧端。劳魂役梦频推枕,怀远伤高更倚栏。验取微霜新点鬓,可知青女欲饶难。