次cì韵yùn山shān居jū--方fāng岳yuè
次韵山居。宋代。方岳。閒民亦幸乐清朝,蓑笠过从语不嚣。倏忽岂能知混沌,玄冥颇亦识参寥。年华鼎鼎分杯面,筋力时时借树腰。月冷霜寒惊鹤帐,住山活计太萧条。