下xià山shān雨yǔ骤zhòu--虞yú俦chóu
下山雨骤。宋代。虞俦。宝熏降自九重天,再款龙祠礼亦专。谢雨归来还得雨,今年必定作丰年。弥天膏润人皆喜,连日奔驰我独贤。回首家山今不远,固应惭恨不归田。