登dēng岳yuè阳yáng楼lóu--冯féng时shí行xíng
登岳阳楼。宋代。冯时行。湖面层收雨露开,浪声千里急奔雷。草迎云梦秋光去,帆带衡阳晓色来。帝子不归林叶下,楚魂堪吊暮鸿哀。羁游到此偏增感,况悼长沙放逐才。