尹yǐn公gōng湖hú晚wǎn归guī--李lǐ新xīn
尹公湖晚归。宋代。李新。个中适意即吾庐,可是秋来杖屦疏。碧树野烟连广莫,暮池斜照落函虚。天高雁迥字明灭,林杳笛寒声有无。喜见眉间知底事,近乡频领北堂书。