旅lǚ兴xìng((四sì十shí首shǒu))--刘liú基jī
旅兴(四十首)。明代。刘基。薄云敛微雨,返照涵空烟。黄葵间红蓼,烂若濯锦鲜。老侧无欢,坐为忧所缠。自恨非松乔,不能还少年。援琴写此曲,曲尽心茫然。¤