咏yǒng史shǐ((二èr十shí一yī首shǒu))--刘liú基jī
咏史(二十一首)。明代。刘基。吾爱闵仲叔,幽居翳茅茨。应辟思济世,利禄岂其私。进当致尧舜,退则老蒿藜。焉能犬马豢,以为天下嗤。