甲jiǎ申shēn岁suì末mò--陈chén忠zhōng平píng
一yī点diǎn梅méi红hóng瘦shòu可kě怜lián,,如rú何hé便biàn佔zhàn好hǎo春chūn先xiān。。风fēng雷léi破pò冻dòng倍bèi殷yīn切qiè,,草cǎo木mù馀yú寒hán犹yóu黯àn然rán。。
拟nǐ向xiàng苍cāng茫máng求qiú大dà道dào,,却què从cóng萧xiāo瑟sè感gǎn中zhōng年nián。。不bù知zhī明míng日rì新xīn世shì界jiè,,歇xiē了le孤gū芳fāng孰shú更gèng妍yán。。
甲申岁末。清代。陈忠平。一点梅红瘦可怜,如何便佔好春先。风雷破冻倍殷切,草木馀寒犹黯然。拟向苍茫求大道,却从萧瑟感中年。不知明日新世界,歇了孤芳孰更妍。