次cì何hé德dé器qì见jiàn赠zèng韵yùn--曾céng几jǐ
次何德器见赠韵。宋代。曾几。德器交情素所敦,乃翁虽逝典型存。不惟歆向皆书府,况复封胡是相门。意气君方凌碧落,年龄我已到黄昏。今晨镜里如膏沐,欢喜仁人有赠言。