满mǎn庭tíng霜shuāng//满mǎn庭tíng芳fāng--无wú名míng氏shì
满庭霜/满庭芳。唐代。无名氏。园林萧索,亭台寂静,万木皆冻凋伤。晓来初见,一品蜡梅芳。疑是黄酥点缀,超群卉、独占中央。堪闲玩,檀心紫蕊,清雅喷幽香。华堂。欢会处,陶陶共醉,相劝瑶觞。逞风流开早,不畏严霜。才子佳人属意,搜新句、吟咏诗章。歌筵罢,醺醺归去,蟾影照回廊。