落luò梅méi慢màn//落luò梅méi--无wú名míng氏shì
落梅慢/落梅。唐代。无名氏。带烟和雪,繁枝澹伫,谁将粉融酥滴。疏枝冷蕊厌群芳,年年常占春色。江路溪桥谩倒,袅袅风中无力。暗香浮动冰姿,明月里,想无花比高格。争奈光阴瞬息。动幽怨、潜生羌笛。新花斗巧,有天然闲态,倚阑堪惜。零乱残英片片,飞上舞筵歌席。断肠忍泪念前期,经岁还有芳容隔。