酬chóu师shī道dào雪xuě夜yè见jiàn寄jì--司sī马mǎ光guāng
酬师道雪夜见寄。宋代。司马光。玉树交横雪后天,银河沉着斗栏干。笔峰微结冰丝涩,灯晕初成花烬残。太学先生氊苦薄,公车倦客履仍单。欲吟佳句到清晓,夜寂愁闻金石寒。