题tí杨yáng道dào人rén默mò轩xuān--黄huáng庭tíng坚jiān
题杨道人默轩。宋代。黄庭坚。炙手权门烈火炎,冷溪寒谷反幽潜。轻尘不动琴横膝,万籁无声月入帘。秋後丝钱谁数得,春余苍竹自知添。客星异日乘槎去,会访成都人姓严。