夜yè寒hán独dú觉jué--杨yáng万wàn里lǐ
夜寒独觉。宋代。杨万里。儿啼惊觉梦中身,恰则华胥政问津。脚到五更偏作冷,老来万事不如人。若无窗月谁相伴,听尽鸡声不肯晨。尚有布衾寒似铁,无衾似铁始言贫。