迓yà使shǐ客kè夜yè归guī四sì首shǒu--杨yáng万wàn里lǐ
迓使客夜归四首。宋代。杨万里。病後霜威不见饶,吟边月色苦相撩。重帘垂地寒犹入,画烛无风影自摇。谁遣尘埃空老去,何曾鸥鹭不吾招。坐来已是愁无柰,草露虫声政寂寥。