暮mù归guī马mǎ上shàng作zuò--陆lù游yóu
暮归马上作。宋代。陆游。石笋街头日落时,铜壶阁上角声悲。不辞与世终难合,惟恨无人粗见知。宝马俊游春浩荡,江楼豪饮夜淋漓。醉来剩欲吟梁父,千古隆中可与期。