晨chén起qǐ自zì山shān园yuán归guī书shū室shì--陆lù游yóu
晨起自山园归书室。宋代。陆游。世事苦纷纷,村墟寂不闻。穿林拾蝉蜕,隔浦数鸥群。摇落初飘叶,高舂未散云。归来书满眼,犹足肆吾勤。