双shuāng清qīng堂táng醉zuì卧wò--陆lù游yóu
双清堂醉卧。宋代。陆游。客里逢秋醉似泥,空堂独卧意凄迷。乱号庭树西风急,斜挂城楼北斗低。末路敢贪请鹤料,微官久厌驾鸡栖。平生玉局经行地,拟乞冰衔隐剡溪。