夜yè闻wén塔tǎ铃líng及jí泉quán声shēng--陆lù游yóu
夜闻塔铃及泉声。宋代。陆游。山泉泻幽窦,塔铃摇天风;清音无时尽,静夜尤璁珑。嗟我走红尘,市声聒欲聋,多生耳根业,赖此一洗空。梦骑白凤皇,佩玉朝珠宫;觉来抚枕叹,月满草堂中。