冬dōng晚wǎn山shān房fáng书shū事shì--陆lù游yóu
冬晚山房书事。宋代。陆游。屏迹山村病日增,乌皮几稳得闲凭。冻云傍水封梅萼,嫩日烘窗释砚冰。岁尽光阴饶衮衮,身闲醉梦且腾腾。蛮童采药归来晚,客至从嗔唤不应。