秋qiū夜yè感gǎn怀huái--沈shěn炼liàn
秋夜感怀。明代。沈炼。飒飒西风日夜吹,将军出塞又空回。不知白骨堆沙岸,犹自红妆送酒杯。诸葛已无筹笔驿,李陵偏筑望乡台。悲歌莫厌伤心曲,不是忠臣定不哀。