立lì秋qiū夜yè感gǎn怀huái--沈shěn宛wǎn君jūn
立秋夜感怀。明代。沈宛君。凉夜悠悠露气清,晴虫凄切草间鸣。高林一叶人初去,短梦三更感乍生。自恨回波千曲绕,空余残月半窗明。文园多病悲秋客,摇落西风万古情。