雁yàn荡dàng归guī兴xìng--应yīng节jié严yán
雁荡归兴。宋代。应节严。倚云绝巘极跻攀,力倦何能跨鹤远。回首乘鸾千尺上,举头踞虎万寻间。石坛胜地留仙住,玉府浮云伴客閒,秀水名山观不尽,放吟骚客兴何悭。